Fraza “dy metra nën dhe” është gjithmonë sinonim i vd.ekjes, por a keni menduar ndonjëherë pse va.rri i një personi duhet gërmuar në një thellësi prej dy metrash?
Me sa duket e gjitha filloi në Angli në vitin 1655, kur murtaja bubonike go diti këtë vend.
Kur murtaja bubonike u shfaq, kryetari i Londrës kishte nxjerrë një ligj se si duhet trajtuar ku fomat për të parandaluar përhapjen e infe ksionit.
Asokohe ishte specifikuar se va.rret duhet hapur “të paktën dy metra thellë”.
Por në fund, rezultoi se nuk kishte pasur nevojë për ndonjë matje standarde të thellësisë së va.rrit.
Ligji për gërmimin e va.rrit në një thellësi prej dy metrash, rezultoi të jetë i kotë asokohe, pasi që të vd.ekurit vazhduan të përhapnin infe ksionin pasi që ishin të mbuluar nga pleshtat që bartnin së mu ndjen tek të gjallët.
Në Amerikë, ky ligj ndryshon v arësisht nga shteti.
Në disa shtete, ark ivoleve u h idhet dhe në një trashësi prej 18 inç.
Por, edhe va.rret e cekëta konsiderohen si të pranueshme.
Në disa shtete, thellësia e va.rrit shkon deri në katër metra, në mënyrë që të ketë më shumë hapësirë për të vd.ekurit e tjerë që do të futen në të njëjtin va rr, ku zakonisht va.rrosen të afërmit apo më të dashurit e tyre.
Por shtrohet pyetja, se në çfarë thellësie duhet të va.rroset një i vd.ekur?
Nuk ka ndonjë matje universale.
Madje në Britani të Madhe, vendimi për thellësinë e va.rrit va ret nga të afërmit e të vd.ekurit, por zakonisht gërmohet në një thellësi të mjaftueshme që kafshët nuk do të mund të gërmonin dhe të nxjerrin mbetjet e ark ivolit.
